Arnold en Danny in Twins
Het Zwitserse Chapter 7 is een nieuwe onafhankelijke bottelaar die momenteel de Europese markt bestormt met single cask whisky’s uit Schotland. En het lijkt erop dat ze zich toeleggen op whisky’s uit de Speyside regio gerijpt op ex-bourbonvaten.
Chapter 7 doet zijn roots alle eer aan met het fles- en verpakkingsontwerp. De zwarte flessen met uitstekende typografie en minimaal design - de typografie is het design eigenlijk - refereren naar de Zwitserse School.
Op dit moment kunnen we al genieten van 4 single casks: een Allt-a-Bhainne uit 1995, een Glen Keith uit 1997, een Tormore uit 1995 en een Glentauchers uit 1996. Alle bottelingen zijn beschikbaar via Jurgen’s Whiskyhuis, die het gamma importeert voor België.
De eerste twee whisky’s zijn intussen op mijn proeftafel en in het notitieboekje beland. Tijd om neus en tong de Glen Keith en de Allt-a-Bhainne te laten ontdekken.
Allt-a-Bhainne 1995
- Single malt18 jaar oud
- 59.2% ABV
- vat #166300 | 264 flessen
- ex-bourbon hogshead
Kleur: Deze Allt-a-Bhainne heeft een klassieke gouden kleur en laat dunne maar trage benen na op het glas.
Neus: De aroma’s zijn zeer intrigerend. Ondanks het hoge alcoholpercentage is hij in eerste instantie verrassend zacht. De alcoholprikkel komt pas een paar seconden later. Ik ruik heel veel kruiden, sinaasappel en geroosterde noten. Kaneel- en suikergebak met vanille en abrikozenvulling. Zelfs een toevallig vleugje Martini Fiero en sinaasappelzeste stijgt af en toe op uit het glas.
Een beetje water maakt het geheel nog interessanter. Ik kan het enkel omschrijven als boerderijgeur met cacao.
Smaak: Nu barst het alcoholgehalte pas echt los. De eerste sensaties in de mond zijn heftig, olie-achtig en verwarmend. De Allt-a-Bhainne biedt een overvloed aan kruiden en zoetheid. Zoete peren, noten met een dun laagje honing en stukken peperkoek.
Een scheutje water maakt flink wat Schotse mist los in het glas; de whisky wordt troebel. Oerklassieke botercake met abrikozen- en pompoenconfituur. Jonge druifjes, sinaasappelmarmelade en eik geven het geheel een smakelijke bittere toets.
Finish: De pittige afdronk met citrusschil blijft lang in de mond hangen. Zelfs wat grappa-achtig.
Glen Keith 1997
- Single malt 17 jaar oud
- 52.3% ABV
- vat #72627 | 309 flessen
- ex-bourbon hogshead
Kleur: 17 jaar oud en toch nog zo fris als gele sleutelbloemen in de lente. Op het zicht zou je deze Glen Keith makkelijk kunnen verwisselen met een veel jongere whisky. Deze vale Pinot Grigio gekleurde whisky laat dunne, snelle benen na op het glas.
Neus: Amandelen en marsepein zijn de dominante smaken, vergezeld door iets vreemd en verrassend. Misschien nemen mijn gedachten met mij een loopje, maar ik meende Emmentaler kaas (uit Zwitserland, vandaar mijn vermoeden) te herkennen. Een lichte alcoholprikkel maakt ruimte voor sappige gele appels, rozijnen en bananenvulling voor cupcakes of pralines. Een licht droge houtgeur met kokosnoot en menthol.
Water maakt, net als bij de Allt-a-Bhainne, de whisky troebel. De bananenvulling treedt naar voor met ongezoete appelmoes en graankoekjes.
Smaak: Een romig en kruidig mondgevoel. Zoete appels met vanillepudding.
Een klein, maar broodnodig, scheutje water schudt je wakker met een snuif peper en trakteert je op houtschaafsel en mout die je in pilsbieren terugvindt. Zoete pinda’s en aromatische perensiroop geïnfuseerd met kruidnagel.
Finish: Een lange zoete nasmaak met veel hout en menthol. Zoethoutsnoep en romige pindakaas.
Onmogelijk om een winnaar te kiezen uit dit Zwitsers-Schots duel. De kruidige Allt-a-Bhainne is een uitstekende winterwhisky, terwijl de fruitige Glen Keith je reeds doet verlangen naar de lente. Twee Speyside whisky’s, allebei gerijpt op bourbonvaten en toch zo verschillend als Arnold en Danny in Twins.
De 1995 Allt-a-Bhainne kost €108 bij Jurgen’s Whiskyhuis. Voor de 1997 Glen Keith leg je €91 op de toonbank. Aan jou de keuze…
De samples werden me toegestuurd door Selim Evin van Chapter 7 na hun Facebook competitie.
Reacties
Een reactie posten