Niet voor mij noch voor de eenzaamheid, wel om (misschien) komaf te maken met het beeld dat enkel wijn goede foodpairings oplevert.
De battle werd in goede banen geleid door Sofie Van Rafelghem, de biersommelier formerly known as een witte wijn wijf, Ingrid Hogie, wijnsommelier en docent Sommelier Conseil, en Alain De Laet, de vierde generatie aan de roerstok van brouwerij Huyghe.
De vijf gerechten werden geserveerd door traiteur & catering Quisto en telkens begeleid door een woordje uitleg van Sofie en Ingrid over hun keuze van het bier of de wijn .
 |
| Zij hebben hun keuze al gemaakt. |
 |
| Tafeltje dek je! |
Gerecht nr. 1: Carpaccio van kabeljauw met avocado en tomaat
Bier: Blanche des Neiges (4.8% ABV), een licht troebel witbier op basis van tarwe met een frisse neus van citrusaroma's en koriander.Wijn: Falesco Est! Est! Est! dir Montefiascone Lazio 2013, een lichte witte wijn met een al even frisse neus van citrus en groene appel. Fris, floraal, jong en fruitig.
Beide dranken werden volgens de regels van de kunst gekoppeld aan de carpaccio: Fris met aroma's van citrus en licht kruidig. Het witbier paste naadloos bij het koude visgerecht, de witte wijn gaf iets meer contrast.
Ik koos uiteindelijk voor Blanche des Neige. Waarom? Een ingeving van het moment. Het was een dubbeltje op zijn kant. Na dit eerste gerecht stond het reeds vast dat ze het ons niet gemakkelijk gingen maken... 1 - 0 voor het bier.
Ik koos uiteindelijk voor Blanche des Neige. Waarom? Een ingeving van het moment. Het was een dubbeltje op zijn kant. Na dit eerste gerecht stond het reeds vast dat ze het ons niet gemakkelijk gingen maken... 1 - 0 voor het bier.
 |
| Carpaccio van kabeljauw met avocado en tomaat |
Gerecht nr. 2: Tartaar van roze zalm en groene appel
Bier: Averbode (7.5% ABV), een gouden multigranenbier gebrouwen voor de Norbertijnen van Averbode. Zacht en fruitig met aroma's van groene appel en een bittere toets.
Wijn: Robert Mondavi Twin Oaks Chardonnay, een fruitige witte wijn met een licht zuurtje van groene appel en aroma's van geroosterde noten door de vatrijping.
Ook hier kozen de sommeliers voor een evenwaardige kandidaat. In beide dranken kwam de groene appel terug die ervoor zorgde dat ze samensmolten met het gerecht.
Mijn keuze? De witte Chardonnay won het deze keer van het abdijbier Averbode. Maar ook hier kon de uitslag anders uitdraaien. 1 - 1 en de bordjes staan opnieuw in evenwicht.
 |
| Tartaar van roze zalm en groene appel |
Gerecht nr. 3: Gelakt ovenspek met witloof
Bier: Delirium Tremens (8.5% ABV), het paradepaardje van de brouwerij. Goudblond bier van hoge gisting met drie soorten gist. Warm en fruitig met een bittere finale waardoor je snel een volgende slok wil nemen.
Wijn: Les vignerons de Rochegude Cuvée du Président 2014, de eerste rode wijn van het pak. Zoete aroma's van sappige kersen. Geen absolute krachtpatser maar wel mooi gebalanceerd.
Hoe graag ik wou dat Delirium Tremens won, toch koos ik voor de wijn. Misschien nam hier het gewoontedier in mij de bovenhand, wie zal het zeggen. 1 - 2 en het bier op achtervolgen aangewezen.
 |
| Gelakt ovenspek met witloof |
Gerecht nr. 4: Varkenswang met pruimen
Wijn: TerraNoble Merlot Vineyard Selection 2012, een gelagerde rode wijn met een stevige structuur, pruimen en aardse aroma's in de neus. De beste wijn van de avond als je het mij vraagt.
Hier was de uitslag voor één keertje afgetekend. 1 - 3. Ai, ai, wijn beslist het pleit...
 |
| Varkenswang met pruimen |
Gerecht nr. 5: Chocomousse met fleur de sel en zonnebloempitten
Bier: Floris Framboise (3.7% ABV), frambozen in overvloed zijn geen verrassing in dit dieprode bier. Een perfecte match met heerlijke chocolademousse. Een smaakcombinatie die zijn evenknie niet kent.
Wijn: Seare D'Ordens Fine Tawny porto 6yo, een topporto met een hele rijke neus van pruimen, dadels en vijgen. Net zoals whisky's met zware sherryinvloeden kan ik dit best wel pruimen (pun intended).
De klassieke combinatie framboos-chocolade won. Het eindverdict van de battle voor mij: 2 - 3.
De avond werd afgesloten met een bezoekje aan de vernieuwde brouwzaal die uitgeeft op de straat met een gigantische glazen wand. De oude brouwzaal en aangelegen zalen vormen nu een levend museum (dat binnenkort blijkbaar zal omgetoverd worden naar een heus interactief museum). Alhoewel levend... Volgens Alain De Laet wil geen enkele van zijn brouwers nog met de koperen ketels werken. Te arbeidsintensief, te veel risico op fouten, enz. En als daarnaast dan een ultramoderne brouwzaal staat met nagelnieuwe en blinkende Steineckers en Meurafilter, dan is de keuze snel gemaakt.
Er wordt nu ongeveer 350.000 hectoliter per jaar gebrouwen. Om dat even in perspectief te zetten: dat zijn ongeveer 116 miljoen flesjes Delirium Tremens. De brouwerij investeert momenteel volop in nieuwe technologieën om zijn ecologische voetafdruk zo klein mogelijk te houden. Naast speciaalbieren besteden ze ook aandacht aan fair trade en biologische bieren. 74% van de brouwsels vertrekt naar het buitenland.
Ondertussen werden de stemmen geteld en het verdict bekend gemaakt. De bieren van Huyghe wonnen het pleit met 4 - 1 (ik was dus een beetje de vreemde olifant in de zaal). Dit bewijst dat bieren net zo goed hun mannetje/vrouwtje kunnen staan bij een diner als de klassieke fles wijn. Beide sommeliers hebben het beste van zichzelf gegeven, maar de thuisspeler mét winnaarsmentaliteit heeft natuurlijk altijd een klein beetje een voordeel.
Naast de gewone Delirium Tremens kwam er in 1999 de bruine Delirium Nocturnum, in 2000 een Christmasversie en wat later het fruitige hypebier Delirium Red. Een paar jaar terug lieten ze een groepje vrouwen een zusje brouwen: Deliria. Het werd een verrassend zwaar blond bier met drie soorten hop, vier graansoorten en een andere gist.
Averbode is één van de nieuwkomers in het gamma. De brouwerij mag dit blonde multigranenbier brouwen in opdracht van de Norbertijnen van Averbode op voorwaarde dat alles sereen gebeurt. Het label weerspiegelt de soberheid die de orde oplegt.
De lijn fruitbieren Floris - vroeger Florisgaarden, maar dat leek te hard op het bier van een Belgische reuzenbrouwer - bevat onder meer een appelbier, frambozenbier en Ninkeberry (een mengeling van exotische fruitsoorten).
In navolging van de exotische fruitbieren verscheen in 2001 het Mongozogamma. De aanzet was een fairtrade bananenbier in samenwerking met Mongozo African Breweries. Mongozo werd later uitgebreid met Quinua, Palmnut en Coconut.
Het lijstje bieren in het portfolio van Huyghe is vrij uitgebreid: La Guillotine, Villers, Blanche des Neiges, St Idesbald, het tafelbier van Colruyt, ... En dan is er nog eentje die ik zeker eens wil proeven: het muntbier (La Minty, Floris Mint, Miss Mint?) dat voor de Aziatische markt werd gebrouwen. Wie een flesje vindt, laat gerust iets weten! "I'll make you an offer you cannot refuse".
Tot slot nog een bedankje aan de mensen die dit event mogelijk gemaakt hebben: brouwerij Huyghe, Sofie Van Rafelghem, Ingrid Hogie en Quisto. Volgend jaar een re-match?
 |
| Chocomousse met fleur de sel en zonnebloempitten |
De avond werd afgesloten met een bezoekje aan de vernieuwde brouwzaal die uitgeeft op de straat met een gigantische glazen wand. De oude brouwzaal en aangelegen zalen vormen nu een levend museum (dat binnenkort blijkbaar zal omgetoverd worden naar een heus interactief museum). Alhoewel levend... Volgens Alain De Laet wil geen enkele van zijn brouwers nog met de koperen ketels werken. Te arbeidsintensief, te veel risico op fouten, enz. En als daarnaast dan een ultramoderne brouwzaal staat met nagelnieuwe en blinkende Steineckers en Meurafilter, dan is de keuze snel gemaakt.
De oude brouwzaal
 |
| De verkoper van koperpoets deed hier gouden zaakjes vroeger... |
 |
| Een woordje uitleg door Vlaanderens bekendste biersommelier |
 |
| De moutsoorten die gebruikt worden door Huyghe |
De nieuwe brouwzaal sinds 2012
 |
| Alain De Laet is trots op zijne nieuwe Steineckers |
 |
| Het roze olifantje zag dat het goed was... |
Er wordt nu ongeveer 350.000 hectoliter per jaar gebrouwen. Om dat even in perspectief te zetten: dat zijn ongeveer 116 miljoen flesjes Delirium Tremens. De brouwerij investeert momenteel volop in nieuwe technologieën om zijn ecologische voetafdruk zo klein mogelijk te houden. Naast speciaalbieren besteden ze ook aandacht aan fair trade en biologische bieren. 74% van de brouwsels vertrekt naar het buitenland.
Ondertussen werden de stemmen geteld en het verdict bekend gemaakt. De bieren van Huyghe wonnen het pleit met 4 - 1 (ik was dus een beetje de vreemde olifant in de zaal). Dit bewijst dat bieren net zo goed hun mannetje/vrouwtje kunnen staan bij een diner als de klassieke fles wijn. Beide sommeliers hebben het beste van zichzelf gegeven, maar de thuisspeler mét winnaarsmentaliteit heeft natuurlijk altijd een klein beetje een voordeel.
De bieren van brouwerij Huyghe
Delirium Tremens is natuurlijk de hoeksteen van de brouwerij. Het zware blonde bier was bestemd voor de Italiaanse markt. De brouwmeester zette het recept in amper 24 uur op punt op tweede Kerstdag 1988. De naam Delirium werd aangereikt door de mannen van de accijnzen. In die tijd kon er nog gerust een pintje gedronken worden tijdens een werkbezoek. Zij overtuigden Jean De Laet om het bier ook op de Belgische markt te brengen. Een van de controleurs maakte de opmerking dat hij - na ongetwijfeld een mooi aantal glazen - een delirium zou krijgen... De steenkleurige flessen hadden ze nog liggen voor een Duitse klant. Het label werd ontworpen door een jobstudent en beeldt alle fasen van een delirium uit: roze olifanten, krokodillen, draken en Hitchcock-vogels. Een van België's meest iconische bieren werd dus getekend voor amper twee bakken bier.Naast de gewone Delirium Tremens kwam er in 1999 de bruine Delirium Nocturnum, in 2000 een Christmasversie en wat later het fruitige hypebier Delirium Red. Een paar jaar terug lieten ze een groepje vrouwen een zusje brouwen: Deliria. Het werd een verrassend zwaar blond bier met drie soorten hop, vier graansoorten en een andere gist.
 |
| Een bier gebrouwen door en voor vrouwen. |
Averbode is één van de nieuwkomers in het gamma. De brouwerij mag dit blonde multigranenbier brouwen in opdracht van de Norbertijnen van Averbode op voorwaarde dat alles sereen gebeurt. Het label weerspiegelt de soberheid die de orde oplegt.
De lijn fruitbieren Floris - vroeger Florisgaarden, maar dat leek te hard op het bier van een Belgische reuzenbrouwer - bevat onder meer een appelbier, frambozenbier en Ninkeberry (een mengeling van exotische fruitsoorten).
In navolging van de exotische fruitbieren verscheen in 2001 het Mongozogamma. De aanzet was een fairtrade bananenbier in samenwerking met Mongozo African Breweries. Mongozo werd later uitgebreid met Quinua, Palmnut en Coconut.
 |
| Exotisch is het minste wat je van Mongozo kan zeggen... |
Het lijstje bieren in het portfolio van Huyghe is vrij uitgebreid: La Guillotine, Villers, Blanche des Neiges, St Idesbald, het tafelbier van Colruyt, ... En dan is er nog eentje die ik zeker eens wil proeven: het muntbier (La Minty, Floris Mint, Miss Mint?) dat voor de Aziatische markt werd gebrouwen. Wie een flesje vindt, laat gerust iets weten! "I'll make you an offer you cannot refuse".
 |
| Hoezo? Brouwen is geheimzinnig? Neem gerust een kijkje langs de straatkant. |
Tot slot nog een bedankje aan de mensen die dit event mogelijk gemaakt hebben: brouwerij Huyghe, Sofie Van Rafelghem, Ingrid Hogie en Quisto. Volgend jaar een re-match?
Reacties
Een reactie posten