Vanavond start ik een mini-reeksje met reviews van Gordon & Macphail's Speyside Collection. De eerste dram op de tafel is de jongste van het pak: een Linkwood 1972 uit een first fill sherry hogshead.
Linkwood Distillery werd gebouwd door Peter Brown in 1821. Alfred Barnard was ervan overtuigd dat de naam afkomstig was door de omliggende bossen. De gebouwen werden tot op de grond afgebroken en volledig opnieuw opgetrokken door William Brown, zoon van Peter, in 1872. Het enige gebouw uit die periode dat er nog steeds staat is Warehouse No. 6 en de oude kiln met de kenmerkende pagode.
Een jaar voordat deze whisky werd gedistilleerd, verdriedubbelde Linkwood het aantal stills van twee naar zes. Technisch gesproken behoorden de vier nieuwe distilleerkolommen toe aan een nieuwe stokerij met de ronkende naam Linkwood B. Of deze whisky uit Linkwood A of B komt is (nog) niet geweten.
Kleur: Oud goud. Een olieachtige textuur laat trage dikke benen achter op het glas.
Neus: Zeer aromatisch. Zelden een whisky zo snel de huiskamer met een verrukkelijk parfum weten vullen. Een zacht karamelparfum en verse vijgen. Gebakken appel met kaneel en kastanjes. Sandalwood scheerzeep van Geo F. Trumper (een persoonlijke favoriet). Een zoet parfum met vrij veel florale of bloemige aroma's. Houtschaafsel en eigeel. Of toch eerdere een kruidige crème catalan. Poepegatjes! Oftewel grenadinesnoepjes.
Met water: Een muskusgeur vermengd met fruitsalade. Appel, sinaasappel en banaan. En noten. Véél kastanjes en amandelen.
Smaak: De start is een beetje scherp. De textuur is verrassend licht elegant. Appel met een vleugje menthol en sandelhout. Bananensnoepjes gedipt in donkere chocolade.
Met water: Kruidige sinaasappels. Kruidnagel en kaneel. Gedroogde en gehakte munt. Naar het einde toe breekt er aromatische tabak uit. Heerlijk spul is dit.
Afdronk: Een lange en elegante finish. Chocolade, munt, peper en noten.
Ik hoef je niet te vertellen dat ik vrij opgewonden was toen dit sample pack voor mijn deur belandde. Deze whisky's gaan zeker wat extra experience points opleveren in mijn zoektocht naar de perfecte whisky (als die al bestaat).
Deze Linkwood 1972 is de jongste uit de Gordon & Macphail Speyside Collection. Er zijn slechts 75 dozen van deze premium collectie met vintage malts waaronder een 1948 Glenlivet en 1954 Mortlach op de markt. Morgen komen er nieuwe proefnotities. Dan zet ik mijn lippen aan een Longmorn uit 1967.
Het sample van deze whisky komt van Gordon & Macphail. Meningen geuit in deze review zijn natuurlijk mijn eigen mening en zo onbevooroordeeld mogelijk.
Linkwood Distillery werd gebouwd door Peter Brown in 1821. Alfred Barnard was ervan overtuigd dat de naam afkomstig was door de omliggende bossen. De gebouwen werden tot op de grond afgebroken en volledig opnieuw opgetrokken door William Brown, zoon van Peter, in 1872. Het enige gebouw uit die periode dat er nog steeds staat is Warehouse No. 6 en de oude kiln met de kenmerkende pagode.
Een jaar voordat deze whisky werd gedistilleerd, verdriedubbelde Linkwood het aantal stills van twee naar zes. Technisch gesproken behoorden de vier nieuwe distilleerkolommen toe aan een nieuwe stokerij met de ronkende naam Linkwood B. Of deze whisky uit Linkwood A of B komt is (nog) niet geweten.
Identiteitskaart Linkwood 1972
- Linkwood 1972, Linkwood Distillery (Elgin, Speyside)
- Gordon & Macphail distillery label
- Gedistilleerd op 17 november 1972. Gebotteld op 3 juli 2013
- 40 jaar oude single malt
- 277 flessen uit first fill sherry hogshead #14796
- Alcohol: 43%
Proefnotities
Kleur: Oud goud. Een olieachtige textuur laat trage dikke benen achter op het glas.
Neus: Zeer aromatisch. Zelden een whisky zo snel de huiskamer met een verrukkelijk parfum weten vullen. Een zacht karamelparfum en verse vijgen. Gebakken appel met kaneel en kastanjes. Sandalwood scheerzeep van Geo F. Trumper (een persoonlijke favoriet). Een zoet parfum met vrij veel florale of bloemige aroma's. Houtschaafsel en eigeel. Of toch eerdere een kruidige crème catalan. Poepegatjes! Oftewel grenadinesnoepjes.
Met water: Een muskusgeur vermengd met fruitsalade. Appel, sinaasappel en banaan. En noten. Véél kastanjes en amandelen.
Smaak: De start is een beetje scherp. De textuur is verrassend licht elegant. Appel met een vleugje menthol en sandelhout. Bananensnoepjes gedipt in donkere chocolade.
Met water: Kruidige sinaasappels. Kruidnagel en kaneel. Gedroogde en gehakte munt. Naar het einde toe breekt er aromatische tabak uit. Heerlijk spul is dit.
Afdronk: Een lange en elegante finish. Chocolade, munt, peper en noten.
Wat gebeurde er zoal in 1972?
- 5 januari: President Nixon vraagt om het Space Shuttle programma te ontwikkelen.
- 24 januari: De Japanse WOII soldaat Shoichi Yokoi wordt ontdekt in Guam. Hij verbleef nietsvermoedend 28 jaar lang op wacht in de jungle.
- 17 februari: De verkoopcijfers van de Volkswagen Kever overtreffen die van de Ford model T.
- 24 mei : De Schotse voetbalclub Rangers F.C. wint de UEFA Cup voor Bekerwinnaars door Dynamo Moskou te verslaan in Camp Nou.
Ik hoef je niet te vertellen dat ik vrij opgewonden was toen dit sample pack voor mijn deur belandde. Deze whisky's gaan zeker wat extra experience points opleveren in mijn zoektocht naar de perfecte whisky (als die al bestaat).
Deze Linkwood 1972 is de jongste uit de Gordon & Macphail Speyside Collection. Er zijn slechts 75 dozen van deze premium collectie met vintage malts waaronder een 1948 Glenlivet en 1954 Mortlach op de markt. Morgen komen er nieuwe proefnotities. Dan zet ik mijn lippen aan een Longmorn uit 1967.
Het sample van deze whisky komt van Gordon & Macphail. Meningen geuit in deze review zijn natuurlijk mijn eigen mening en zo onbevooroordeeld mogelijk.
Reacties
Een reactie posten