Whisky: The Manual is een boek over hoe je whisky drinkt en hoe mensen van over de hele wereld van hun drammetje genieten. Het draait allemaal om een gedrag en een gewoonte te veranderen. Whisky moet immers niet puur gedronken worden.
Dave Broom breekt een lans om whisky, blends én single malts, uit te proberen met mixers. Naast Cola, ginger ale en soda, opteert Dave ook voor minder klassieke mixers zoals kokosnootwater en groene thee. Kokosnootwater is bijzonder populair in Brazilië en groene thee is het mixdrankje in Azië. Het boek sluit af met een aantal klassieke en minder klassieke cocktails.
Dave quoteert elk mixdrankje in combinatie met een bepaalde whisky met een cijfer van 1 tot 5. Sommige whisky's - Royal Salute 21 of Yamazaki 18 - zijn gewoon niet voorbestemd om gemixt te worden. Deze worden dan ook gemarkeerd met N/A. Het boek is een oproep om te experimenteren met whisky en jezelf niet vast te pinnen op het oude cliché dat whisky puur moet gedronken worden (of met ijs volgens sommigen); Maar wat voor Dave werkte, werkt misschien niet voor jou. Ik was bijvoorbeeld geen fan van zijn combinatie van Kilchoman Machir Bay en kokosnootwater...
Op de eerste 75 pagina's na is dit geen boek dat je van start tot finish leest. Er is geen enkel boek dat het productieproces niet belicht, maar Dave houdt het licht en voegde veel trivia en vintage advertentieposters toe. Het boek legt natuurlijk ook de nadruk op Dave Brooms eigen classificatiemethode: de smaakkampen (flavour camps).
Een van de grote voordelen van het boek is dat het binnen 5 à 6 jaar nog steeds relevant is. Zelfs als de meeste whisky's uit het boek niet meer verkocht worden, kan het nog steeds als een historische gids en cocktailhandleiding dienen. Dit is zo'n boek dat je af en toe vastneemt om inspiratie op te doen of gewoon om het betere mixdrankje voor een bepaalde whisky op te zoeken.
Heeft het boek een zwak punt? Je plant een proefsessie dus beter een beetje op voorhand. De kans is immers klein dat je meer dan drie combinaties gaat uitproberen. En als je dan weet dat kokosnootwater binnen de 24 uur moet gedronken worden... (Maar dat is natuurlijk niet de fout van het boek.)
Dave Broom schrijft ondertussen al meer dan 25 jaar over whisky. Hij is voornamelijk bekend voor zijn boek "The World Atlas of Whisky" (Whisky, de wereldatlas). Hij is tevens consultant en redacteur voor verschillende Whisky Magazines (UK, Japan, Frankrijk, USA en Spanje ) en columnist voor Whisky Advocate. De gepensioneerde Malt Maniac schreef acht boeken en won drie Glenfiddich Award voor Drinks book of the year. Dave schrijft momenteel voor scotchwhisky.com en schreef ondertussen twee andere Manuals. Eentje over rum en gin.
Whisky: The Manual is nog steeds makkelijk verkrijgbaar via amazon en andere boekenwinkels.
Identiteitskaart
- Whisky: The Manual
- ISBN: 978-1-84533-755-1
- Dave Broom
- Octopus Publishing
- Eerste druk 2014
- 224 pagina's
- Prijs: €15.91 (Bol.com)
Dave Broom breekt een lans om whisky, blends én single malts, uit te proberen met mixers. Naast Cola, ginger ale en soda, opteert Dave ook voor minder klassieke mixers zoals kokosnootwater en groene thee. Kokosnootwater is bijzonder populair in Brazilië en groene thee is het mixdrankje in Azië. Het boek sluit af met een aantal klassieke en minder klassieke cocktails.
Dave quoteert elk mixdrankje in combinatie met een bepaalde whisky met een cijfer van 1 tot 5. Sommige whisky's - Royal Salute 21 of Yamazaki 18 - zijn gewoon niet voorbestemd om gemixt te worden. Deze worden dan ook gemarkeerd met N/A. Het boek is een oproep om te experimenteren met whisky en jezelf niet vast te pinnen op het oude cliché dat whisky puur moet gedronken worden (of met ijs volgens sommigen); Maar wat voor Dave werkte, werkt misschien niet voor jou. Ik was bijvoorbeeld geen fan van zijn combinatie van Kilchoman Machir Bay en kokosnootwater...
Op de eerste 75 pagina's na is dit geen boek dat je van start tot finish leest. Er is geen enkel boek dat het productieproces niet belicht, maar Dave houdt het licht en voegde veel trivia en vintage advertentieposters toe. Het boek legt natuurlijk ook de nadruk op Dave Brooms eigen classificatiemethode: de smaakkampen (flavour camps).
Een van de grote voordelen van het boek is dat het binnen 5 à 6 jaar nog steeds relevant is. Zelfs als de meeste whisky's uit het boek niet meer verkocht worden, kan het nog steeds als een historische gids en cocktailhandleiding dienen. Dit is zo'n boek dat je af en toe vastneemt om inspiratie op te doen of gewoon om het betere mixdrankje voor een bepaalde whisky op te zoeken.
Heeft het boek een zwak punt? Je plant een proefsessie dus beter een beetje op voorhand. De kans is immers klein dat je meer dan drie combinaties gaat uitproberen. En als je dan weet dat kokosnootwater binnen de 24 uur moet gedronken worden... (Maar dat is natuurlijk niet de fout van het boek.)
Over de auteur
Dave Broom schrijft ondertussen al meer dan 25 jaar over whisky. Hij is voornamelijk bekend voor zijn boek "The World Atlas of Whisky" (Whisky, de wereldatlas). Hij is tevens consultant en redacteur voor verschillende Whisky Magazines (UK, Japan, Frankrijk, USA en Spanje ) en columnist voor Whisky Advocate. De gepensioneerde Malt Maniac schreef acht boeken en won drie Glenfiddich Award voor Drinks book of the year. Dave schrijft momenteel voor scotchwhisky.com en schreef ondertussen twee andere Manuals. Eentje over rum en gin.
Whisky: The Manual is nog steeds makkelijk verkrijgbaar via amazon en andere boekenwinkels.
The garb #gin1495 pic.twitter.com/LDs35j7BLe
— Dave Broom (@davebroomwhisky) June 17, 2014
[…] het originele recept in Whisky: The Manual van Dave Broom. Dave’s boek was trouwens mijn eerste boek review van […]
BeantwoordenVerwijderen